„30 lat minęło – jak jeden dzień…” mówili członkowie Stowarzyszenia na uroczystościach jubileuszowych w maju 2011 roku.
Na wystawie z tej okazji zorganizowanej, w swym charakterze retrospektywnej – prezentowaliśmy, choć w skromnym zakresie, dorobek minionych lat, prace artystów – ten dorobek tworzący. Były więc prace załozyciela i pierwszego prezesa Łucjana Rabskiego, zestaw exlibrisów z niezwykłej kolekcji prezesa Klemensa Raczaka, kolekcji przekazanej w darze Poznaniowi i powierzonej Bibliotece Raczyńskich; były obrazy olejne Alicji Kaweckiej, prezesa naszego Stowarzyszenia, jeden ze wspaniałej kolekcji gobelinów Urszuli Okupniak-Chmielewskiej, która prezentowała je w salach warszawskiej „Zachęty” i wielu salach miast europejskich; prace Krystyny Dery, wieloletniej wiceprezes, komisarza i aranżera naszych wystaw, niezwykle oryginalne intarsje Sebastiana Raguszczaka – którego prace, prezentowane przez lata w salach zamku w Golubiu-Dobrzyniu wzbogaciły kolekcje w kraju i zagranicą, prace Krystyny Nowak, Haliny Kubackiej, Mieczysławy Bogusławskiej, Albina Łąckiego, Mieczysława Łukaszewskiego i wielu innych artystów, których prace udało się skompletować.
Równie uroczyście świętowaliśmy w 2006 roku 25-lecie Stowarzyszenia, w salach naszej siedziby – w Klubie Osiedlowym „Krąg” oraz w Muzeum Narodowym Rolnictwa w Szreniawie, z którym współpracowaliśmy od 1983 roku, oraz 20-lecie w salach Klubu „Krąg”.
Jubileusze – to czas uroczysty, ale na co dzień to spotkania, wystawy, plenery… To czas, który na te jubileusze pracuje.
Zaczynaliśmy w niezwykłym okresie 1980 roku. 18 maja 1981 r. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane. Założyciele i członkowie przeżywali czas powszechnej nadziei, entuzjazmu, potem „nakaz ograniczenia działalności i zakaz spotkań” w stanie wojennym. Gdy tylko najgorsze minęło – braliśmy czynny udział w życiu kulturalnym miasta i regionu – promując historię, architekturę, tradycję i urok naszego miasta i Wielkopolski.
Stowarzyszenie powstało z inicjatywy miłośników sztuki, takiej, jaką widzieli jej twórcy i czas w którym powstawało. Byli w tym gronie artyści plastycy, aktorzy, prawnicy, nauczyciele. Pierwszym prezesem został Łucjan Rabski, artysta plastyk, aktor, animator kultury, organizator plenerów, spotkań, wystaw.
W skład pierwszego zarządu weszli m. in. Józef Prząda – śpiewak, solista Opery Poznańskiej, a jednocześnie – twórca doskonałych akwarel; Jerzy Cwaliński – malarz i poeta, Józef Teneta – artysta malarz.
W tych latach Stowarzyszenie miało swoją siedzibę w dzisiejszym C. K. Zamek i na Starym Rynku w salach Miłośników Miasta Poznania, z którym współpracowało. Organizowano wystawy, plenery, spotkania; przybywało członków…
Prezesami kolejno byli – do 1989 roku Łucjan Rabski, potem Klemens Raczak – twórca i kolekcjoner exlibrisów. W latach 1991 – do 1992 r. funkcje prezesa pełniła Alicja Kawecka, a od 1992 roku – Izabella Hermanowska.
Od stycznia 1993 roku – siedzibą Stowarzyszenia jest Klub Osiedlowy „Krąg” i od tej pory Stowarzyszenie współtworzy z Kierownictwem Klubu „Galerię Krąg”, organizując liczne wystawy, zapraszając artystów i włączając się czynnie w działalność społeczno-kulturalną Klubu, środowiska lokalnego i miasta.
W uznaniu tej działalności – stowarzyszenie odbierało wiele dyplomów, wyróżnień, nagród i wyrazów uznania ze strony gospodarzy Klubu jak i Rady Osiedla Spółdzielni Mieszkaniowej „Grunwald”. Coroczny udział Stowarzyszenia w Komitecie Organizacyjnym Dni Łazarza, wystaw z tej okazji, wielu inicjowanych spotkań – nie tylko z artystami – m. in. z prof. Marią Paradowską – i naszej wystawy „Śladami Bambrów” – i wielu innych tego typu działań – złozyły się na uznanie zarówno dla Stowarzyszenia, jak i prezesa, wyróżnionego nagrodą „Przyjaciel Łazarza” oraz „Człowieka Roku 2011”.
Stowarzyszenie nasze bogate jest twórczością swych członków, artystów, którzy tworzyli jego historię, tradycję. To dzięki nim mamy pękającą w szwach kilkutomową kronikę, fotograficzne albumy, listy gratulacyjne, życzenia, dyplomy, nagrody, wyróżnienia. To dzięki nim Poznańskie Stowarzyszenie Pracy Twórczej zaznaczyło swoje miejsce na mapie kulturalnej naszego miasta.